Ik geloof niet in monogamie

Nou is dat wel een hele extreme stelling om mee te beginnen, dus laat ik het even uitleggen. Jongens en meisjes die iedere week een ander vriendje of vriendinnetje hebben, of soms zelfs meerdere tegelijk, daar snap ik niks van. Als zij daar gelukkig van worden, dan moeten ze vooral zo doorgaan. Toch ben ik meer een eenpersoonsmens. Als ik een relatie begin, dan duurt die ook lang. Zonder enige twijfel.

Om mij heen hoor ik vaak mensen die bang zijn om nooit hun liefde tegen te komen. Ze roepen dingen als: “ Ik ben al twintig en heb nog nooit een vriendje gehad! Er is iets mis met mij.” Of nadat het uit is met hun vriend: “ Hij was de liefde van mij leven, nu kom ik nooit meer iemand tegen die net zo leuk is!”

Op die laatste uitspraak slaat mijn stelling. Het is niet waar, dat er maar één persoon op de hele wereld perfect voor jou is. Als dat zo was, dan zou niemand die persoon tegen komen. Met een kans van één op miljarden, zou die kans in ieder geval heel erg klein zijn. Dit in gedachte nemend; Tel eens al die gelukkige opa’s en oma’s die al 50 jaren gelukkig getrouwd zijn. Het kan nooit zo zijn, dat zoveel mensen al zolang gelukkig zijn samen, als er maar één persoon op de wereld echt bij ze past.

Mensen zeggen wel: “ Op ieder potje past een dekseltje.” Ja, dat is waar. Maar als je het dekseltje van het potje jam achteraan in het schap, uitprobeert op het potje voor in het schap, past het ook. Dus geloof ik, dat er meerdere dekseltjes zijn die op een potje passen.

Ben jij zo iemand die bang is nooit de ware te vinden? Of ben je bang dat je de ware net hebt laten lopen? Maak je niet druk, want overal op straat lopen dekseltjes rond die bij jou passen. De ware komt vanzelf.